FalconGene'in farmakogenetik alanındaki yeni nesil dizileme (NGS) testleri, karmaşık gen-hastalık ilişkilerine dayalı olarak tasarlanmıştır ve birden fazla geni aynı anda analiz edebilir. Kodlama bölgeleri, düzenleyici diziler ve intronik bölgelerdeki tüm ilgili varyantları tarar. Bu, danışanlarımızın daha doğru ve kapsamlı bir teşhis almasını sağlar.
Bazı Önemli genlerin ve ilaçların arasındaki ilişki ve ilaç yatkınlığı testinin uygulanmasındaki avantajlar:
Nöroloji:
Amisulpride ve MC4R Geni İlişkisi:
Amisulpride tedavisine yanıtta genetik bir bileşen olduğu gözlemlenmiştir. MC4R genindeki belirli varyantlar, tedavi sırasında kilo alma ve metabolik yan etkilerin azalmasına katkıda bulunabilir. Bu, tedavi uyumunu artırabilir ve sonuçta tedavi başarısını artırabilir.
Karbamazepin (CBZ) ve EPHX1 Geni İlişkisi:
Karbamazepin gibi antikonvülsan ilaçların etkinliği, hastalarda görülen genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. EPHX1 geninin belirli allelleri, karbamazepin tedavisi sırasında daha düşük doz gereksinimi ile bağlantılıdır. Bu, kişiselleştirilmiş dozaj stratejilerinin geliştirilmesine katkıda bulunabilir ve tedavinin etkinliğini artırabilir.
Kardiyoloji:
YEATS4 Geni ve Hidroklorotiyazid (HCTZ) İlişkisi:
Hidroklorotiyazid gibi diüretiklerin etkinliği, hastalardaki genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. YEATS4 geninin belirli varyantları, hidroklorotiyazid tedavisine daha iyi yanıt veren hastalarda bulunmuştur. Bu, ilacın hipertansiyon kontrolündeki etkinliğini artırabilir ve kardiyovasküler riskleri azaltabilir.
Ağrı Tedavisi:
Aspirin ve PTGS1 Geni İlişkisi:
Aspirin, ağrı, ateş ve iltihabı tedavi etmek için kullanılan bir ilaçtır.
PTGS1 geni ile ilişkilendirilen bir genetik varyant, aspirin tedavisine yanıtı etkileyebilir.
Avantajlar:
Genetik testlerle PTGS1 geni varyantları belirlenerek, hastaların aspirine yanıtı daha iyi anlaşılabilir.
Doğru dozaj ayarlaması yapılabilir, böylece tedavinin etkinliği artar ve yan etkiler azalır.
Hastaların daha kişiselleştirilmiş bir ağrı tedavisi almasına olanak tanınır.
Alfentanil ve OPRM1 Geni İlişkisi:
Alfentanil, cerrahide anestezi için kullanılan bir opioid analjezik ilaçtır.
OPRM1 geni ile ilişkilendirilen bir genetik varyant, ağrı için opioid etkinliğinde ve bağımlılığı tedavi etmek için opioidle ilişkili ilaçlarda artış yaşayabilir.
Avantajlar:
OPRM1 geni varyantlarına dayalı olarak hastaların opioidlere olan yanıtı ve toleransı belirlenebilir.
Doğru opioid seçimi ve dozaj ayarlaması yapılabilir, böylece ağrı etkin bir şekilde kontrol altına alınabilir.
Yan etkilerin azaltılması ve bağımlılık riskinin yönetilmesi için daha güvenli ve etkili bir ağrı tedavisi sağlanır.
Onkoloji:
Mercaptopurine ve NUDT15 Geni İlişkisi:
Mercaptopurine gibi tiyopürin ilaçlarının metabolizması, hastalardaki genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. NUDT15 genindeki belirli alleller, tiyopürinlerle tedavi edilen hastalarda azalmış lökopeni, nötropeni veya alopesi riski ile ilişkilendirilmiştir. Bu, tedaviye bağlı yan etkilerin azaltılmasına yardımcı olabilir ve tedavi başarısını artırabilir.
Metotreksat ve MTHFR Geni İlişkisi:
Metotreksat gibi antifolat ilaçların etkinliği, hastalardaki genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. MTHFR geninin belirli varyantları, metotreksat ile tedaviye yanıtı etkileyebilir ve tedaviye bağlı toksisite riskini artırabilir veya azaltabilir. Bu, tedavinin etkinliğini ve güvenliğini daha iyi tahmin etmeye ve tedavi stratejilerini kişiselleştirmeye olanak tanır.
Diğerleri:
Ribavirin ve IFNL3 Geni İlişkisi:
Ribavirin gibi antiviral ilaçların etkinliği, hastalardaki genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. IFNL3 geninin belirli allelleri, Hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan hastalarda ribavirin tedavisine yanıtı etkileyebilir. Bu genetik bilgi, tedavi seçeneklerinin belirlenmesinde ve tedaviye uygun şekilde yanıtın izlenmesinde önemli bir rol oynar.
Tacrolimus ve CYP3A4 Geni İlişkisi:
Tacrolimus gibi immünsüpresan ilaçların etkinliği, hastalardaki genetik varyasyonlarla ilişkilendirilmiştir. CYP3A4 geninin belirli varyantları, tacrolimus kullanımının dozajını etkileyebilir. Bu genetik bilgi, hastalarda ilacın etkin dozajının belirlenmesine yardımcı olabilir ve tedaviye bağlı yan etkilerin azaltılmasına katkıda bulunabilir.